آزمایش مولکولی نمونه ندول

پزشک ممکن است آزمایش‌هایی بر روی نمونه تومور برای شناسایی ژن‌ها، پروتئین‌ها و سایر عوامل منحصر به فرد تومور را توصیه کند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی ندول تیروئید می­تواند به شما امکان دهد تا خطر سرطانی بودن ندول تیروئید را درک کنید. سایر تجزیه و تحلیل­های ژنتیکی، پروتئینی و مولکولی سرطان­های تیروئید می­توانند به تعیین گزینه­های درمانی، از جمله انواع درمان­های هدفمند نیز کمک کنند.

توموگرافی گسیل پوزیترون[7] (PET) یا اسکن PET-CT

اسکن PET راهی برای ایجاد تصاویری از اندام­ها و بافت­های داخل بدن است. PET معمولا با سی تی اسکن ترکیب شده و PET-CT نام می­گیرد اما اغلب پزشکان تنها به نام PET اشاره می­کنند. مقدار کمی از یک ماده قندی رادیواکتیو به بدن بیمار تزریق شده و توسط سلول­هایی که بیشترین انرژی را مصرف می­کنند، جذب می­شود. از آنجایی که سرطان تمایل به استفاده فعال از انرژی دارد، ماده رادیواکتیو بیشتری را جذب می­کند. سپس یک اسکنر این ماده را شناسایی کرده و تصاویری از داخل بدن تولید کند. لازم به ذکر است که میزان تشعشات ماده رادیواکتیو استفاده شده در این روش بسیار کم بوده و ضرری ندارد.

تشخیص افتراقی

علائم سرطان تیروئید ممکن است نشان دهنده یک مشکل تیروئید دیگر به جای سرطان باشد، بنابراین پزشک باید به دقت علائم را بررسی کرده و بیماری را تشخیص دهد.

ندول خوش­خیم

اکثر نودول­های تیروئید خوش­خیم هستند. در صورت تشخیص وجود چنین ندولی ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که فقط مراقب آن باشد و هیچ عمل خاصی انجام ندهد. این بدان معناست که فرد برای بررسی هرگونه تغییر در نحوه عملکرد تیروئید به آزمایش‌های منظم عملکرد تیروئید و معاینات فیزیکی نیاز دارد.

این امکان وجود دارد که اگر وضعیت ندول ثابت بماند، هرگز به درمان نیاز نخواهد بود. اگر گره بزرگتر شد، احتمالا به یک نمونه‌برداری آسپیراسیون با سوزن ظریف دیگر نیاز خواهد بود تا ندول مجددا بررسی شود.

ممکن است برخی از پزشکان داروهای سرکوب­کننده تولید هورمون تیروئید را در این موارد تجویز کنند. نکته اصلی این است که از بزرگتر شدن و حتی کوچک شدن ندول جلوگیری کنیم، اما هیچ تحقیق واضحی مبنی بر اینکه این کار همیشه موثر باشد وجود ندارد. علاوه بر این، ممکن است نیازی به کوچک کردن ندول‌های خوش‌خیم کوچکی که هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کنند، نباشد.

اگر در تنفس یا بلع مشکل پیش بیاید، احتمالا لازم است که ندول با جراحی خارج شود، حتی اگر غیرسرطانی باشد. همچنین اگر نتایج آزمایش نامشخص یا مشکوک باشد، باید ندول را با جراحی خارج کرد تا بتوان آن را از نظر سرطان بررسی نمود.

گواتر

به بزرگ شدن تیروئید گواتر می­گویند. گواتر معمولا بدون درد است و ممکن است به اندازه کافی بزرگ باشد که دیده یا احساس شود. این بیماری می­تواند مشکلاتی مانند مشکل در بلع یا تنفس، سرفه یا گرفتگی صدا ایجاد کند و یا اصلا علائمی نداشته باشد.

گوارتر را می­توان با آزمایش­های مختلفی تشخیص داد و درمان آن به بزرگی و علت ایجادش بستگی دارد، اما ممکن است شامل چک کردن مدوام، دارو، جراحی یا استفاده از ید رادیواکتیو برای کمک به کوچک شدن آن باشد.

پرکاری تیروئید

یکی از شایع­ترین علل پرکاری تیروئید، بیماری گریوز[8] است. این بیماری یک اختلال سیستم ایمنی است که یکی از علائم اصلی آن می‌تواند بزرگ شدن تیروئید باشد؛ بنابراین پزشک باید احتمال این بیماری را در نظر بگیرد. درمان بیماری گریوز معمولا شامل دارو درمانی، درمان با ید رادیواکتیو و احتمالا جراحی است.

سایر شرایطی که می­تواند باعث تولید بیش از حد هورمون تیروئید شود شامل گواتر چند ندولار سمی، بیماری پلامر و آدنوم سمی است. این بیماری‌ها مانند بیماری گریوز با دارو، درمان با ید رادیواکتیو و جراحی درمان و با استفاده از آزمایش‌ها و روش‌های ذکر شده در بالا نیز تشخیص داده می‌شوند.

[1] triiodothyronine

[2] thyroxine

[3] Thyroglobulin

[4] carcinoembryonic antigen

[5] Radionuclide scanning

[6] Computed tomography scan

[7] Positron emission tomography

[8] Graves